الهی هر چند( محلی از اعراب ندارم)

اما تو خود به من جرأت داده ای و الا(ابتدا به نکره ) جایز نیست،

رحیما (افعال ناقصه ام )را  به کویت بپذیر و  مرا از دلبستگانت (استثنا )مکن،

عطوفا من تشنه عطوفت تؤام مرا به خیل اولیایت (عطف) فرما